KONTEKSTY ŹRÓDŁOWE W BADANIACH FILMOZNAWCZYCH, RED. BARBARA GIZA, BARBARA GIERSZEWSKA, MONIKA BATOR

Konteksty źródłowe w badaniach filmoznawczych, red. Barbara Giza, Barbara Gierszewska, Monika Bator, Warszawa 2022.

Wydawcami są:

Polskie Towarzystwo badań nad Filmem i mediami

Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach

Filmoteka Narodowa – Instytut Audiowizualny

Kolejna książka z serii FINA – tym razem poświęcona źródłom do badań nad historią filmu. Badacz czuje się często obezwładniony ich liczbą i ilością, bogactwem, perspektywą konieczności poświęcenia im setek czy tysięcy godzin pracy, ale i zachęcony tajemnicą, często poznawaną całkiem przypadkowo, niezwykłymi odkryciami, jakie obiecują. Jaka jest dzisiaj ich rola? Jak można z nich korzystać? Jak są zbierane i opisywane? I jakie perspektywy badawcze stwarzają kolejnym pokoleniom badaczy? O tym między innymi piszą autorzy artykułów zamieszczonych w tej pracy.

Jej wydanie zbiega się z przyznaniem Bibliotece FINA statusu biblioteki naukowej – tematyka badawcza spotkała się w tym przypadku w szczególny sposób z praktyką.

W tomie znalazły się teksty m.in. Moniki Bator, Adama Cybulskiego, Andrzeja Dębskiego, Barbary Leny Gierszewskiej, Barbary Gizy, Mariusza Guzka, Małgorzaty Kozubek, Radosława Szmatoły, Adama Wyżyńskiego i Piotra Zwierzchowskiego.

Z przedmowy:

„Mamy nadzieję, że niniejsza publikacja jest dobrym przykładem potwierdzającym prymat klasycznych badań źródłowych w uprawianiu historii filmu. Wszyscy autorzy, których teksty prezentujemy, wskazywali w nich na argumenty przemawiające za poszukiwaniami danych do swoich badań przede wszystkim w archiwach filmowych, foto- i fonograficznych oraz w tzw. źródłach drukowanych i pisanych. W trosce o kolejne pokolenia badaczy warto zatem zadbać o materialne zasoby dokumentów składających się na spuściznę polskiej kinematografii, w tym dorobku naukowego oraz jak najszybciej stworzyć ich przemyślane reprezentacje cyfrowe w postaci internetowych baz danych i udostępnić zainteresowanym. To właściwa (demokratyczna i mądra) droga do komplementarności zbiorów i przygotowania nowoczesnego, elastycznego i zawsze dostępnego aparatu do badań nad polską kinematografią.”