7 sierpnia odeszła nasza Koleżanka z Instytutu Kultury UŚ, od 2009 roku związana z Instytutem Kultury Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Iwona była absolwentką śląskiego kulturoznawstwa, potem pracownikiem naukowym Zakładu Filmoznawstwa i Wiedzy o Mediach Uniwersytetu Śląskiego. Sporo lat przepracowałyśmy razem, przyjaźniłyśmy się; kiedy przeniosła się do Krakowa nasz kontakt nadal trwał… Podziwiałam Iwonę – Jej kompetencję filmoznawczą i muzykologiczną, dociekliwość badawczą i pracowitość.
Była autorką nie tylko znakomitych książek o muzyce filmowej, autorką wielu artykułów dotyczących historii i teorii filmu, kina współczesnego, ale przecież także współredaktorką naukową fundamentalnej Historii kina wydanej w czterech obszernych tomach, napisała też kilka rozdziałów w tej publikacji.
Lektura Jej pierwszych książek Dźwięki i obrazy. O słuchaniu filmów i Polska muzyka filmowa 1945 – 1968 (wyróżniona przecież prestiżową nagrodą im. Bolesława Michałka) była dla mnie intelektualnym i emocjonalnym przeżyciem. Tak jak pisała Iwona o muzyce (dźwięku) w filmie – nie pisał nikt …
Pamiętam nasze pierwsze filmowe olśnienia: Blade Runner (wtedy na wątpliwej jakości kasecie VHS), filmy Monty Pythona… Pamiętam wyprawy do kina w Chorzowie na filmy niekoniecznie szacowne, ale straszne i bardzo śmieszne. Iwona miała cudowne poczucie humoru.
Pamiętam Jej gotowość do pomocy – i w sprawach naukowych i osobistych, wyjazdy na konferencje, godziny przegadane we wspólnym pokoju. Z przyczyn rodzinnych często pojawiała się w Katowicach, odwiedzała mnie wtedy, zawsze z prezentem – oczywiście książką i dobrym winem.
Nie ma już wśród nas Iwony Sowińskiej, naszej wspaniałej koleżanki z katowickiego, byłego już Zakładu Filmoznawstwa.
Żegnaj, Iwono…
Agnieszka Nieracka